2021-04-18 15:24:50
“На Беларусі Бог жыве” – такімі словамі Уладзіміра Караткевіча 18 красавіка скончыў сваю прамовы напачатку святой Імшы апостальскі нунцый Антэ Ёзіч. Скразной тэмай богаслужэння была 30-я гадавіна аднаўлення структураў Каталіцкага Касцёла ў Беларусі і, калі браць шырэй, – таксама ў Расеі ды Сярэдняй Азіі.
Хутчэй за ўсё, не сам нунцый складаў сваю прамову і прынамсі не ён устаўляў апошнюю цытату. Але ці мог настолькі спрактыкаваны дыпламат, які рыхтаваў цэлую дамову з самым Кітаем пакінуць фразу, у якой словы “Беларусь” і “жыве” стаяць настолькі блізка?
Агулам шмат на Імшы было таго, што сённяшнія ўлады краіны маглі б палічыць апазіцыйным ці прынамсі нядобранадзейным.
Нунцый адзначыў, што 30 гадоў таму, у 1991 годзе, Касцёл адрадзіўся на палітай крывёй беларускай зямлі. Пра тое, хто праліў столькі крыві ўдакладнілі былы ды дзейны Менска-Магілёўскія арцыбіскупы – Тадэвуш Кандрусевіч і Казімір Велікаселец. Яны ўзгадалі разбураныя касцёлы, ГУЛАГ і канцлагеры, мільёны памерлых, у тым ліку сярод каталікоў і каталіцкіх святароў, якія сталі ахвярамі камуністычных уладаў – усё тое, што не заўважае Генеральная пракуратура Беларусі, якая вырашыла зараз так заклапаціцца мінулым.
Арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч згадаў, як 25 сакавіка 1984 года Папа Рымскі прысвяціў увесь свет Беззаганнаму Сэрцу Панны Марыі. А 25 сакавіка – гэта таксама вядомая дата ў гісторыі і сучаснасці Беларусі, Дзень Волі, калі ў свята Звеставання была абвешчаная незалежнасць Беларускай Народнай Рэспублікі
Казаў арцыбіскуп Тадэвуш і пра галоснасць ды перабудову, якія дапамаглі адрадзіць Касцёл у Беларусі, хоць, адзначыў ён, шмат хто лічыў, што каталіцтва на нашых землях неўзабаве памрэ. Нагадаў і пра сучасны грамадска-палітычны крызіс, які пакуль ніяк не развязваецца, і падкрэсліў, кажучы пра савецкую мінуўшчыну, што апошнюю кропку ў гісторыі ставіць Бог, а не моцныя гэтага свету.
Было цікава, ці зайграе на Імшы з нунцыем “Магутны Божа” – яшчэ адзін з сімвалаў вызвольнага руху беларусаў, які ўжо фактычна забаронены ў Беларускай Праваслаўнай Царкве. Зайграў, і нунцый прастаяў пад яго да самога заканчэння гімну.
Разам з тым было незразумела, чаму на Імшы прысутнічалі толькі тры з чатырох біскупаў Менска-Магілёўскай архідыяцэзіі і чаму не было біскупа Юрыя Касабуцкага, вядомага найбольш вострай крытыкай беззаконня і гвалту ў Беларусі. Не будзем спекуляваць на гэтым, проста адзначым такі факт.
Ад моманту аднаўлення Каталіцкага Касцёлу на Беларусі столькі ж часу, колькі і аднаўлення незалежнасці Беларусі. Але ёсць прынамсі адна рэч, у якой каталікі відавочна апярэдзілі дзейныя ўлады. У краіне, дзе беларуская мова можа стаць нагодай для затрымання, збіцця ці звальнення, і замежны дыпламат Антэ Ёзіч, і польска- ды расейскамоўны біскуп Казімір Велікаселец прамаўлялі выключна па-беларуску.
На заключэнне адзначу, што хацелася б, каб сапраўды гістарычныя падзеі 30-гадовай даўніны не толькі заставаліся ва ўспамінах, але і перадвызначалі надалейшае развіццё і Каталіцкага Касцёлу ў Беларусі, і ўсёй краіны цалкам.
786 views12:24
Х
